در قمار زندگی عاقبت ما باختیم ...

اینم از عکس دو سه قرن پیش خودم ...

خداوندا زیباترین لحظاتت را نصیب پدر و مادرم کن که زیباترین لحظاتشان را به خاطر من از دست داده اند


آهسته بیا ...

چیزی هم ننویس ...

نظر هم نگذار ...

همان که بخوانی بس است ...

من به بی محلی آدم ها عادت دارم ...


شعر ها گفته ام از عرفانم اما چه سود!

شعر از دست واژه ها خستست ...

استـــــــــــــــــــــــــاد شدن چه آسان
عاشــــــــــــــــــــــــــــق شدن محاله

گاهی در شبانه های پرسکوت دلم می گرفت و می گشتم پی گوشه ای برای درد دلی و ناگهان این جارا یافتم و ار آن روز بسته به درد دل های این دل تنگ سرکی به این دکان می کشم و کرکره ای بالا می دهم تا دل آسوده کنم ...

برای استفاده از مطالب قبلی به قسمت (آرشیو مطالب) مراجعه کنید.


توجه ..............................توجه

با کلی ذوق میای نظرات رو بخونی ...
می بینی یکی میگه آپم بدو بیا ...
اون یکی میگه آپ نکردم یه موقع سرزده نیای شرمندت بشم ...
اون یکی با مامانش دعواش شده هر چی دلش خواسته نوشته ...
یکی کثیف شدن پرده آشپزخونشونم گذاشته تقصیر وبلاگ ما ...
یکی اومده جنسشو میفروشه ... میگه بدو بدو حراجش کردم...
یکی اومده می گه لینکم کن تا لینکت کنم ...
یکی اومده میگه به من گدا کمک کنید ...گدای اینترنتی هم اومد (واحد مستقر در وبلاگ ها)... پیش خودم میگم اخه چجوری یعنی از پشت سیستم دستشو دراز میکنه؟!؟!دیدم شماره حساب گذاشته نوشته دختر دم بخت و پسر دانشجو دارم ... چن تا عکس دلخراش هم از خودش گذاشته ... بعد نوشته اگر خودت کمک نمیکنی تاییدش کن خواننده ها کمک کن ... رو رو برم ...
این یکی باحاله اومده میگه ... اها...  ببخشید ... این سانسوریه...
خلاصه هر کی ساز خودشو میزنه ....
یکی پیدا نمیشه مطلبو کامل بخونه نظرشو بگه یا حتی ازش ایراد بگیره یا یه چیزی یهش اضافه کنه استفاده کنیم...
خیلی همت کنن مینویسن جالب بود ...
اقشال نداره این جاآازادیه دوستای گلم ... راحت باشید ...
نظر بذارید میخونم ...
ولی دیگه تصمیم گرفتم این .....ها (نقطه چینو خودت پر کن) تایید نکنم ....
فقط نظراتی که در مورد پست و وبلاگ گذاشته میشه رو تایید میکنم ...
با تشــــــــــــــــــکر دوستای گلم ...