بی تو مهتاب شبی باز ازآن کوچه گذشتم 
فکر نکن به یاد تو بودم داشتم بی کار می گشتم...
 
شعر دیروزی و امروووزی!
 

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

                             همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

                                  شدم آن عاشق دیوانه که بودم

         در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید

            باغ صد خاطره خندید

                                               عطر صد خاطره پیچید

یادم اید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

                              ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

                             تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

                      شب و صحرا و گل و سنگ

همه دلداده به آواز شباهنگ

             یادم آید تو به من گفتی :

از این عشق حذز کن!

                         لحظه ای چند بر این آب نظر کن

                                                   آب آیینه عشق گذران است

                               تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

      باش فردا که دلت باد گران است!

           تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن

 با تو گفتم حذر از عشق ندانم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم . نتوانم

                          روز اول که دل من به تمنای تو پر زد

                                                چون کبوتر لب بام تو نشستم

 تو به من سنگ زدی

            من نه رمیدم نه گسستم

باز گفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم

                           تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

 حذر از عشق؟ ندانم  . نتوانم

اشکی از شاخه فرو ریخت

                                مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت ...

اشک در چشم تو لرزید

                  ماه بر عشق تو خندید

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

                                          پای در دامن اندوه کشیم

                                                              نگسستم نرمیدم

رفت در ظلمت غم آن شب و شبهای دگر هم

نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

                                   نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم ...

 

بی تو اما

   به چه حالی من از آن کوچه گذشتم ...

 

 

در وصف حال امروز ها ...

 

بی تو On line شبی باز از آن Room گذشتم
همه تن چشم شدم . دنبال ID ی تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از Case وجودم
شدم آن User دیوانه که بودم


وسط صفحه Room , Desktop یاد تو درخشید
Ding صد پنجره پیچید
شکلکی زرد بخندید
یادم آمد که شبی با هم از آن Chat بگذشتیم


Room گشودیم و در آن PM دلخواسته گشتیم
لحظه ای بی خط و پیغام نشستیم
تو و Yahoo و Ding و دنگ
همه دلداده به یک Talk بد آهنگ


Windows و Hard و Mother Board
همگی دست برآورده به Keyboard
تو همه راز جهان ریخته در طرز سلامت
من بدنبال تو و معنی درك کلامت


یادم آمد که به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این Room نظر کن
Chat آئینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به Email ی نگران است


باش فردا که PM ات با دگران است
تا فراموش کنی چندی از این Log Out , Room کن
باز گفتم حذر از Chat ندانم
ترک Chat کردن هرگز نتوانم نتوانم


روز اول که Email ام به تمنای تو پر زد
مثل Spam تو Inbox تو نشستم
تو Delet کردی ولی من نرمیدم نه گسستم
باز گفتم که تو یک Hacker و من User مستم


تا به دام تو درافتم همه Room ها رو گشتم و گشتم
تو مرا Hack بنمودی . نرمیدم . نگسستم
Room ی از پایه فرو ریخت
Hacker ی Ignor تلخی زد و بگریخت


Hard بر مهر تو خندید
PC از عشق تو هنگید
رفت در ظلمت شب آن شب و شبهای دگرهم
نگرفتی دگر از User آزرده خبر هم
نکنی دیگر از آن Room گذر هم


بی تو اما

به چه حالی من از آن Room گذشتم ...